ทุกครั้งที่มีการอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล ประเด็นเรื่องข้าว
น่าจะเป็นประเด็นเดียวที่ไม่เคยรอดพ้นจากการอภิปรายเลย
เพราะมีเรื่องให้ต้องขุดคุ้ยอย่างไม่รู้จบ โดยเฉพาะประเด็นการทุจริต คดโกง
ไม่ว่าจะเป็นในโครงการรับจำนำข้าว โครงการประกันรายได้เกษตรกร
รวมถึงการขายข้าวในสต๊อกของรัฐบาล
เพราะ “ข้าว” สำหรับประเทศไทย ได้กลายเป็นสินค้าการเมืองไปเสียแล้ว โดยแทบจะทุกรัฐบาล
ต้องใช้ข้าว รวมถึงสินค้าเกษตรชนิดอื่นๆ เช่น ยางพารา มันสำปะหลัง ปาล์มน้ำมัน
เป็นตัวหาเสียง เอาใจประชาชนระดับรากหญ้า ที่เป็นฐานเสียงกลุ่มใหญ่ของประเทศ
เมื่อใดที่ทำให้ฐานเสียงกลุ่มนี้
มีรายได้สูงขึ้นจากการขายสินค้าเกษตรของตนเอง มีเงินเหลือจับจ่ายใช้สอย
และมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น รัฐบาลก็จะได้ใจ และได้เสียงจากคนกลุ่มนี้ไปเต็มๆ
ดังนั้น แทบจะทุกรัฐบาล จึงต้องดำเนินโครงการแทรกแซงราคาข้าว
และสินค้าเกษตรอื่นๆ ด้วยวิธีการแตกต่างกันไป เช่น การรับจำนำ การประกันรายได้
หรือการตั้งโต๊ะรับซื้อขาด โดยแต่ละละโครงการจะมีการทุจริต โกงกินด้วยวิธีการต่างๆ
มากมายสารพัดรูปแบบที่จะสรรหามาใช้กัน
เพื่อหวังเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง
พวกพ้อง และพรรคการเมือง ถึงขั้นปฏิบัติกันมาจนกลายเป็นประเพณี
ที่เมื่อพรรคการเมืองใดชนะการเลือกตั้ง และได้เป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล ก็มักจะจ้องฮุบกระทรวงพาณิชย์
ซึ่งมีสต๊อกข้าว เป็น “ขุมทรัพย์”
ซึ่งการทุจริต
โกงกินชาติบ้านเมืองเช่นนี้ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้นในรัฐบาลชุดนี้
แต่เกิดขึ้นมาแล้วน่าจะในทุกรัฐบาล รัฐบาลไหนที่เข้ามาแล้วบอกว่า
จะทำโครงการจำนำข้าวอย่างโปร่งใส ไร้ทุจริต ขอให้ “อย่าหลงเชื่อ” โดยเด็ดขาด!! เพราะไม่มีวัน และไม่มีทางจะเป็นแบบนั้นได้แน่
อีกทั้งการโกงกิน ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในระดับนโยบาย
หรือผู้มีอำนาจสั่งการใหญ่ที่สุดเท่านั้น
แต่เกิดขึ้นในทุกระดับที่เกี่ยวข้องกับข้าว
ไล่ไปตั้งแต่ชาวนา พ่อค้าท้องถิ่น เจ้าหน้าที่จังหวัด
เจ้าหน้าที่องค์การคลังสินค้า (อคส.) เจ้าหน้าที่องค์การตลาดเพื่อเกษตรกร (อ.ต.ก.)
บริษัทตรวจสอบคุณภาพข้าว (เซอร์เวเยอร์) เจ้าของโรงสี
เจ้าของคลังสินค้าฝากเก็บข้าว พ่อค้าผู้ส่งออก ไปจนถึงข้าราชการระดับล่างไปจนถึงบน
ทำให้กลุ่มคนเหล่านี้รวยอู้ฟู่ไปตามๆ กัน ในขณะที่ประชาชนคนไทย
ที่เป็นผู้เสียภาษี ให้รัฐนำเงินไปใช้ดำเนินโครงการเหล่านี้กลับไม่ได้อะไรเลย นอกจากการกินข้าวแพงขึ้น
เพื่อให้พี่น้องเกษตรกรมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น (ซึ่งยอมรับได้
และเต็มใจจะทำ)
แต่สิ่งที่รับไม่ได้
และไม่เต็มใจจะทำเลยคือ “ความโง่” ที่รัฐบาลยัดเยียดให้ จากความพยายามที่รัฐบาลทุกยุคทุกสมัยหลอกลวง
ตบตา พูดจาหว่านล้อมให้ประชาชนเชื่อไปต่างๆ นานาว่า
รัฐบาลทำทุกอย่างเกี่ยวกับข้าวอย่างถูกต้อง โปร่งใส ไร้ทุจริต คอร์รัปชัน
การอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล ของพรรคฝ่ายค้าน เป็นเรื่องดี ที่จะ
“สาวไส้” ให้ประชาชนได้รับรู้พฤติกรรมการโกงกินชาติบ้านเมืองของรัฐบาล
แต่จะให้ดียิ่งขึ้นไปอีก ขอร้อง! อย่าทำกันแบบ “ปาหี่”
หรือแค่เล่นละครตบตาประชาชน ด้วยเพราะกลัวว่า ฝ่ายรัฐบาลอาจมีข้อมูลเด็ดมา
“ลากไส้” ตัวเองกลับบ้าง
แต่ขอให้เอาจริงเอาจัง แบบเล่นงานไม่ยั้ง ไม่วางมือ เพราะคนไทยเบื่อหน่ายการฉ้อราษฎร์บังหลวง
โกยผลประโยชน์เข้ากระเป๋าแบบไม่รู้จบของพวกนักการเมืองเต็มทนแล้ว!!
ฟันนี่เอส
29 พ.ย.
