จนถึงวันนี้ สถานการณ์น้ำท่วมประเทศไทยยังไม่คลี่คลาย แต่กลับทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น เพราะพื้นที่ที่โดนน้ำท่วมขยายวงกว้างมากขึ้น ขณะพื้นที่ที่ถูกท่วมก่อนหน้าระดับน้ำยังไม่ลดลง หนำซ้ำกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามปริมาณน้ำฝนที่ตกอย่างต่อเนื่อง
ล่าสุดน้ำที่ถูกปล่อยมาจากเขื่อนในภาคเหนือ และภาคกลาง รวมกับปริมาณน้ำฝนได้ท่วมมาถึงปทุมธานี นนทบุรี และบางส่วนของกรุงเทพฯแล้ว ทำเอาผู้คนแตกตื่นแห่ซื้อเสบียงอาหารมากักตุนไว้ เพื่อเตรียมรับมือกับภัยน้ำท่วม
ที่ยอดฮิตก็เช่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อาหารกระป๋อง และน้ำดื่ม รวมถึงกระสอบทราย อิฐมอญ อิฐบล็อก เพื่อทำคันกั้นน้ำส่วนตัวหน้าบ้าน ส่งผลให้สินค้าเหล่านี้หายวับ และเกิดภาวะขาดแคลนทันที
แต่กระทรวงพาณิชย์ ได้ขอความร่วมมือผู้ผลิตให้เพิ่มกำลังการผลิต และกระจายสินค้าไปยังช่องทางขายต่างๆ อย่างทั่วถึง ไม่ให้ขาดแคลน รวมถึงเตือนประชาชนอย่าตื่นซื้อสินค้ามากักตุนเกินความจำเป็น เพราะจะยิ่งทำให้สถานการณ์สินค้าปั่นป่วนมากขึ้นอีก
น้ำท่วมครั้งนี้ นอกจากจะทำให้ชีวิต ทรัพย์สิน พื้นที่ทางการเกษตรเสียหายแล้ว ผลต่อเนื่องยังทำให้สภาพจิตใจ และร่างกายของผู้คนที่นั่งๆ นอนๆ อยู่กับน้ำเหี่ยวเฉาโรยราย เพราะไม่มีบ้านอยู่ ไม่มีอาหารการกิน ไม่มีห้องน้ำ ที่สำคัญไม่มีอาชีพ และไม่มีรายได้
อย่างชีวิตแรงงาน และเจ้าของโรงงานในนิคมอุตสาหกรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ที่ถูกน้ำท่วมเกือบถึงหลังคาจนต้องปิดโรงงานหนีตายกันอลหม่าน เครื่องจักร คอมพิวเตอร์ เครื่องไม้เครื่องมือในการผลิตสินค้าเสียหายหมด ยังไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร!!
ความเสียหายครั้งนี้ ประเมินว่าจะทำให้เศรษฐกิจไทยเสียหาย 60,000-90,000 ล้านบาท หรือทำให้อัตราการขายตัวลดลง 0.6-0.9% มูลค่าการส่งออกหายไป 0.4% หรือขยายตัวได้ประมาณ 20% จากเดิมที่น่าจะโตได้ถึง 25%
รัฐบาลคาดใช้เงินฟื้นฟูเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบให้กลับมาเหมือนเดิมไม่ต่ำกว่า 100,000 ล้านบาท แต่เบื้องต้นจะใช้งบกลางรายการสำรองฉุกเฉิน 2,000 ล้านบาทแก้ปัญหาเฉพาะหน้าก่อน
แต่อย่างหนึ่งที่รัฐบาลต้องไม่ลืมคือ การแก้ปัญหา และบริหารจัดการน้ำของประเทศในระยะยาว เพื่อให้เกิดความมั่นคงว่าประเทศจะไม่เกิดเหตุเช่นนี้ขึ้นอีก และไม่เกิดภัยแล้งด้วย
แม้น้ำท่วมจะทิ้งปัญหา และความบอบช้ำมากมายให้กับผู้คน แต่ยังได้เห็นน้ำใจคนไทยในยามทุกข์ยากที่ไม่เคยทิ้งกัน มีการเร่งระดมสรรพกำลังเข้าไปช่วยเหลือ มีการรับบริจาคสิ่งของ อาหาร ฯลฯ ไม่เว้นกระทั่งแรงกายช่วยเหลือเต็มกำลัง ทำให้คนที่ระทมทุกข์ได้มีความสุขบ้างชั่วครั้งชั่วคราว
มาถึงตรงนี้ “ฟันนี่เอส” อยากถามดังๆ ไปถึงกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า “NGOs” ที่คอยคัดค้านขัดขวางสังคมว่า ตอนนี้อยู่ที่ไหน ช่วยเหลือชาวบ้านที่เดือดร้อนบ้างหรือยัง แม้ “ฟันนี่เอส” จะเห็นด้วยว่า การสร้างเขื่อนเป็นการทำลายพันธุ์พืช พันธุ์สัตว์ และสิ่งแวดล้อม
แต่การปล่อยให้น้ำท่วมทำลายเผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นสมควรหรือไม่?
ฟันนี่เอส
13 ต.ค. 54
